Wedstrijd: 1 | Europa Cup II | 1991-09-18 | Partizani - Feyenoord 0-0 (0-0)

Clubinformatie:
Club Klubi Futbollit Partizani Tirana
Opgericht 1946
Plaats Tirana
Land Albanië
Stadion: Stadiumi Qemal Stafa
Oud Feyenoorders: -

Het Albanese mysterie bleek niet veel meer dan een veredeld amateurelftal. Twee maanden trachtte Feyenoord op allerlei manieren informatie te verkrijgen over Partizan Tirana, de eerste tegenstander in het toernooi om de Europese Cup 2. Niets lukte. Interim-coach Wim Jansen besloot daarom gistermiddag in de Albanese hoofdstad van eigen kracht uit te gaan. Die bleek minimaal. Met een uiterst teleurstellend gelijkspel (0-0) vierde de Rotterdamse ploeg haar terugkeer op het Europese platform.

Feyenoord maakte zich voor 5.000 fanatieke toeschouwers, onder wie veel jonge soldaten, be lachelijk. De duurbetaalde profs verzuimden de goedwillende, maar technisch beperkte liefhebbers een flinke afstraffing te geven. De Rotterdammers vonden het kennelijk te warm en namen snel genoegen met een schadevrije remise.

Penningmeester Jorien van den Herik, niet in Tirana aanwezig, zal de uitslag ongetwijfeld met instemming hebben begroet. Feyenoord kampt mede door de crisis bij zijn hoofdsponsor met grote financiële problemen. De club drijft op dit moment op recettes. Een grote overwinning, die met iets meer bezieling zeker tot de mogelijkheden behoorde, had de publieke belangstelling over twee weken flink gedrukt. Nu mag Van den Herik, met de in Rotterdam altijd nieuwsgierige en trouwe achterban, een goed gevuld stadion verwachten.

Jansen weigerde na afloop van de zwakke vertoning spektakel te beloven in de tweede wedstrijd. “Het belangrijkste is, dat we de tweede ronde halen”, sprak de oud-international gelaten. “Niet één speler van Partizan heeft indruk op mij gemaakt, maar dat wil niet zeggen dat we in de Kuip een makkie hebben. Die bestaan niet meer in het internationale voetbal. Verdedigen kan tegenwoordig elke ploeg.”

Jansen zocht na de vrijwel collectieve faalbeurt - slechts vleugelspits Taument toonde bij vlagen enige inspiratie - niet naar verontschuldigingen. “Een aantal spelers was niet vooruit te branden”, oordeelde de technisch directeur voor zijn doen hard. “De middenlinie functioneerde niet. De aansluiting naar de spitsen was minimaal. De hitte was uiteraard in ons nadeel, maar de spelers hadden desondanks best meer initiatief kunnen tonen.”

Feyenoord buitte het technische en tactische surplus niet uit. De Rotterdammers pasten zich in de benauwde atmosfeer (dertig graden en een hoge luchtvochtigheid) maar al te graag aan het trage tempo van de Albanezen aan. De wedstrijd kroop voorbij. In de eerste helft mocht Feyenoord acht hoekschoppen nemen, vrijwel allemaal knullig weggegeven door de houterige verdedigers. Een logische voorsprong leverde het overwicht niet op. De merkwaardige doelman Lekbello ontpopte zich als een volleerd volleyballer, maar geen Feyenoorder kwam op het idee de 33-jarige comediant te bestoken met scherpe voorzetten. Damaschin viel opnieuw zwaar uit de toon. Voor rust miste de Roemeense aanvalsleider drie opgelegde kansen. In de tweede helft kon hij op niet één fatsoenlijke actie worden betrapt. Dat gold voor de meeste Feyenoorders. Scholten, Taument en Witschge kwamen nog in kansrijke positie, maar vergisten zich in de snelle reflexen van Lekbello.